After the Gold Rush
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Neil Young | ||||
| Wydany |
19 września 1970 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
33:41 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Neil Young, David Briggs, Kendall Pacios | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
After the Gold Rush – trzeci solowy album nagrany przez Neila Younga w okresie od sierpnia 1969 r. do czerwca 1970 i wydany przez firmę nagraniową Reprise w 1970 r.
Historia i charakter albumu
[edytuj | edytuj kod]Okres ten był dla Neila Younga bardzo twórczym momentem w życiu. W ciągu stosunkowo krótkiego czasu wydał, łącznie z tym, trzy swoje solowe albumy oraz jako członek supergrupy Crosby, Stills, Nash and Young wydał znakomity album Déjà Vu. Po nagraniu After the Gold Rush problemy z kręgosłupem zmusiły go jednak do przerwy w działalności i następny longplay Harvest został wydany dopiero w 1972 r.
Pierwszym zamiarem Younga przy nagrywaniu tego albumu było połączenie sił grupy Crazy Horse i Crosby, Stills, Nash and Young. Jednak problemy zdrowotne gitarzysty Crazy Horse Danny’ego Whittena (heroinizm) zmusiły go do zmiany planów. W Sunset Sound Studios dokonano nagrania tylko jednego utworu "I Belive in You". Było to podczas zimowego tournée Younga, w czasie którego wystąpił w Fillmore East razem ze Steve’em Millerem i Milesem Davisem.
Ślady współpracy z Crazy Horse noszą jeszcze dwa inne utwory: "When You Dance You Can Really Love" oraz "Oh, Lonesome Me".
Ostatecznie większość albumu została nagrana w studiu w suterenie domu Neila Younga w Topanga Canyon w Kalifornii. Ze strony CSN & Y w nagraniach wzięli udział Steve Stills i basista Greg Reeves.
Po wydaniu album spotkał się raczej z negatywnym przyjęciem krytyki, nawet w tak markowych magazynach jak Rolling Stone. Jednak z biegiem czasu płyta ta zaczęła być traktowana jako kamień milowy na drodze rozwoju artystycznego Younga i jeden z najlepszych albumów w historii muzyki rockowej.
Oceny i wpływy albumu
[edytuj | edytuj kod]- W 1998 czytelnicy magazynu Q w czasie głosowania wybrali After the Gold Rush 89 największym albumem wszech czasów.
- W 2003 album został sklasyfikowany na 71. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[3].
- Pitchfork Media umieściły album na 99 pozycji na liście z 2004 r. 100 najlepszych albumów lat 1970.[4].
- Znalazł się na 92 pozycji po ankiecie przeprowadzonej w 2005 przez kanał brytyjskiej TV Channel 4 w celu wybrania 100 największych albumów wszech czasów.
- W 2005 r. czytelnicy pisma Chart Magazine umieścili album na 5 pozycji w kategorii najlepszych albumów kanadyjskich.
- W 2006 r. magazyn Time umieścił go jako jeden ze 100 albumów wszech czasów[5].
- Zajął trzecią pozycję w książce Boba Mersereau z 2007 r. The Top 100 Canadian Albums.
- Na stronie internetowej Rate Your Music.com zajął 2 miejsce w albumach z roku 1970, 10 miejsce z całych lat 70. i 31 miejsce wśród albumów wszech czasów.
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]- Neil Young – gitara, wokal, harmonijka, pianino, wibrafon
- Danny Whitten – gitara, wokal
- Jack Nitzsche – pianino
- Nils Lofgren – pianino, wokal
- Steve Stills – wokal
- Billy Talbott – gitara basowa
- Greg Reeves – gitara basowa
- Ralph Molina – perkusja, wokal
Spis utworów
[edytuj | edytuj kod]1. Tell Me Why 2:54 2. After the Gold Rush 3:45 3. Only Love Can Break Your Heart 3:05 4. Southern Man 5:41 5. Till the Morning Comes 1:17 6. Oh, Lonesome Me (Don Gibson) 3:47 7. Don't Let It Bring You Down 2:56 8. Birds 2:34 9. When You Dance You Can Really Love 3:44 10. I Believe in You 2:24 11. Cripple Creek Ferry 1:34 33:41
Opis płyty
[edytuj | edytuj kod]- Producent – Neil Young, David Briggs z Kendallem Paciosem
- Inżynier dźwięku – David Briggs
- Data nagrania – sierpień 1969-czerwiec 1970
- Miejsce nagrania – Sunset Sound Studios, Hollywood, Los Angeles; suterena domu Younga w Topanga Canyon w Kalifornii
- Długość – 33 min. 41 sek.
- Kierownictwo – Elliot Robert, Lookout Management
- Kierownik artystyczny – Gary Burden
- Zdjęcia – Joel Bernstein
- Firma nagraniowa – Reprise
- Numer katalogowy – 2283-2
Listy przebojów
[edytuj | edytuj kod]Album
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| 1970 | Billboard. Albumy popowe | 8 |
Single
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Singel | Lista | Pozycja |
|---|---|---|---|
| 1970 | "Only Love Can Break Your Heart" | Billboard. Single popowe | 33 |
| Rok | Singel | Lista | Pozycja |
|---|---|---|---|
| 1970 | "When You Dance You Can Really Love" | Billboard. Single popowe | 93 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Neil Young: After The Gold Rush : Music Reviews : Rolling Stone [online], rollingstone.com [dostęp 2021-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-18].
- ↑ Robert Christgau: Neil Young. robertchristgau.com. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists – The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
- ↑ Pitchfork Feature: Top 100 Albums of the 1970s [online], web.archive.org [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Kind of Blue | All-TIME 100 Albums | TIME.com [online], time.com [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-12] (ang.).